Obsah
Te właściwości prowadzą do wykorzystania sukralozy do produkcji żywności i napojów odpowiednich dla osób chorych na cukrzycę lub dążących do ograniczenia spożycia kalorii lub węglowodanów. Jego nazwa systematyczna to α-D-glukopiranozylo-β-D-fruktofuranozyd.
Dzięki wysokiej słodkości wystarczy minimalna ilość
Została opracowana jako syntetyczna pochodna w 1976 r. W UE jest oznaczony kodem E 955. Sukraloza jest, mniej więcej dwa razy słodsza od sac 500-600 razy słodsza od sacharozyharyny i cztery razy słodsza od aspartamu. Dlatego w przeliczeniu na wagę nawet bardzo mała ilość sukralozy może zastąpić cukier (1:600), aby uzyskać ten sam poziom słodyczy. Sukraloza jest produkowana przez chlorowanie sacharozy, czyli cukru buraczanego.
Ma niewielki wpływ na metabolizm i jest wydalany w postaci niezmienionej
Efektem tego wieloetapowego procesu syntezy jest związek trzech atomów chloru i sacharozy, co zapewnia jej wysoką stabilność i odporność. Atomy chloru są kowalencyjnie związane z atomami węgla w sukralozie. Taka struktura molekularna nie występuje w naturze. Oznacza to, że nasz organizm nie jest w stanie zmetabolizować (rozłożyć) tej cząsteczki, ponieważ nie mamy do tego odpowiednich enzymów. Niektóre związki chloroorganiczne są toksyczne, ale sukraloza różni się od tych związków, ponieważ jest wysoce nierozpuszczalna w tłuszczach i nie gromadzi się w tłuszczu, jak większość chlorowanych węglowodorów.
Spożyta sukraloza jest wydalana bezpośrednio z kałem. Niewielka ilość wchłonięta z przewodu pokarmowego jest usuwana z krwioobiegu przez nerki i wydalana z moczem.
Przegląd badań nad bezpieczeństwem sukralozy
Istnieją jednak wątpliwości co do jego bezpieczeństwa i długotrwałego stosowania. Pytania te dotyczą przede wszystkim jej wpływu na masę ciała, jej metabolizmu i wydalania z organizmu, wpływu na mikroflorę jelitową, stabilności termicznej podczas obróbki termicznej żywności czy jej toksyczności. Przeprowadzono wiele badań, które potwierdziły lub obaliły bezpieczeństwo stosowania.
Stabilność sukralozy w różnych środowiskach
Kompleksowy przegląd badań na zwierzętach i ludziach przeprowadzonych w celu oceny bezpieczeństwa sukralozy został opublikowany w Food and Chemical Toxicology w sierpniu 2017 r. przez Magnussona i jego zespół. Szeroko zakrojone badania oceniały na przykład stabilność sukralozy w różnych temperaturach przechowywania (20°C - 30°C) oraz czasie przechowywania żywności i napojów (6 miesięcy - 2 lata) i wykazały jej wyjątkowo wysoką stabilność, bez wykrycia degradacji sukralozy.
Sukraloza wykazała również wysoką stabilność termiczną podczas pieczenia różnych produktów piekarniczych, takich jak ciasta, ciastka,krakersy czy graham, gdzie sukraloza jest narażona na różne warunki, takie jak zawartość wody, pH i temperatury występujące podczas przygotowywania. Chociaż niektórzy autorzy donosili o powstawaniu niskich poziomów różnych związków chloru i furanów podczas ogrzewania w wysokiej temperaturze, wiązało się to z użyciem czystej sukralozy, która nie odpowiada rzeczywistym warunkom, w jakich jest stosowana w praktyce.
Badania i wydalanie sukralozy
Oceniając jego bezpieczeństwo z punktu widzenia eliminacji z organizmu przeprowadzono wiele badań toksykologicznych na ludziach i zwierzętach, różnymi dawkami i sposobami podawania, aby zrozumieć i określić jego metabolizm w organizmie. Ostatnie badania wykazały, że u ludzi jest wydalany głównie z kałem, w niezmienionej postaci, bez problemów trawienia lub rozkładu sukralozy, rozszczepiania chloru lub jego metabolizmu przez mikroflorę jelitową. Po ograniczonym wchłanianiu z przewodu pokarmowego, u wszystkich gatunków (ludzi i zwierząt) wykryto niewielkie ilości substancji (sprzężonych z glukuronidami metabolitów), które pomagają eliminować obce substancje z organizmu i są łatwo wydalane z moczem.
Badania sukralozy a cukrzyca
Ponieważ sukraloza ma służyć jako substytut cukru dla pacjentów z cukrzycą, zbadano również jej wpływ na poziom glukozy i insuliny we krwi. Wyniki doprowadziły do stwierdzenia, że sukraloza nie wpływa na poziom glukozy ani insuliny we krwi i nie ma wpływu na apetyt ani u pacjentów z cukrzycą, ani u osób zdrowych. Podobne wyniki uzyskano, gdy sukralozę podawano sportowcom bezpośrednio przed wysiłkiem fizycznym, przy czym spożycie sukralozy nie miało wpływu na wykorzystanie glukozy, insuliny lub substratów węglowodanowych lub tłuszczowych podczas ćwiczeń. Nie stwierdzono różnic w wykorzystaniu węglowodanów lub substratów tłuszczowych, częstości akcji serca, postrzeganym wysiłku i objawach żołądkowo-jelitowych między grupami placebo i sukralozy.
Sukraloza została uznana przez wiele krajowych i międzynarodowych organów zajmujących się bezpieczeństwem żywności, a mianowicie: FDA (USA), JECFA (Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives), EFSA (UE), Health Canada (Kanada), FSANZ (Australia- Nowa Zelandia) I. Sukraloza została szeroko przebadana, a FDA dokonała przeglądu ponad 110 badań bezpieczeństwa, zatwierdzając stosowanie sukralozy jako uniwersalnego słodzika do żywności. Został zatwierdzony do użytku w UE w 2004 roku.
Jaka ilość jest bezpieczna?
Ilość dodatków, które mogą być dodawane do żywności (w tym substytutów słodzików) jest określona przepisami prawa, co oznacza, że dodatek może być dodawany tylko w ilości niezbędnej technologicznie i co najwyżej w najwyższej dopuszczalnej ilości (mg/l, mg/kg ). Najwyższą dopuszczalną ilość sukralozy, która może być dodawana do suplementów diety, określa Urząd Skarbowy Ministerstwa Zdrowia Republiki Słowackiej Nr. 04650/2008-OL. Dla suplementów diety w postaci płynnej jest to 350 mg/l, w postaci stałej 500 mg/kg. Ilość, w jakiej substancja jest bezpieczna, charakteryzuje się jej dopuszczalnym dziennym pobraniem (ADI – akceptowalnym dziennym pobraniem), które określa się jako maksymalną ilość substancji chemicznej, jaką można przyjmować codziennie przez całe życie, bez oczywistego zagrożenia dla zdrowia, i jest w oparciu o najwyższe spożycie, które nie powoduje zauważalnych skutków ubocznych. W 1989 JECFA (Joint Expert Committee on Food Additives -
Wspólny Komitet Ekspertów ds. Dodatków do Żywności) ustalił tymczasową wartość ADI dla sukralozy na poziomie 0-3,5 mg/kg masy ciała. W 1991 roku, po ocenie danych z dodatkowych badań na zwierzętach i ludziach, komisja wyznaczyła długoterminowe stałe ADI w zakresie od 0 do 15 mg/kg masy ciała.
Jakie dawki sukralozy przyjmujesz z produktami Kompava?
Np. Wellness Daily Protein (czekolada) zawiera w 1 porcji - 24 mg sukralozy, smak waniliowy - 8,8 mg sukralozy, kokos - czekolada - 14 mg sukralozy, AcidoFit 1 tabletka - 12 mg, BCAA 4:1:1 i ArgiNO Napój - 49 mg.
Jeśli przeliczymy wg. dopuszczalnego dziennego spożycia 15 mg/kg masy ciała, to dla osoby ważącej 80 kg jest to 1200 mg sukralozy na dobę. Jeśli bierzemy np. 4 tabletki AcidoFit, co stanowi zalecaną dzienną porcję, bierzemy 48 mg sukralozy, Wellness Protein 3 razy dziennie to 1 dawka w przypadku smaku czekoladowego 72 mg, waniliowego 26,4 mg, BCAA 4 :1:1 w dawce dwa razy dziennie 98 mg.......
Dlaczego używamy sukralozy w naszych produktach?
Powodów jest kilka, np. smak – aby napój był przyjemny dla zmysłów i smakował przyjemnie i pysznie. Stosując dwa słodziki, ilość potrzebna do dosłodzenia jest mniejsza niż gdybyśmy używali tylko jednego rodzaju. Poprawa właściwości sensorycznych – poprawa profilu słodkości i wreszcie obniżenie wartości energetycznej. Oznacza to, że przy zastosowaniu na 1 litr napoju np. 100 g cukru to jego wartość energetyczna to 400 kcal, a jeśli na 1 litr użyjemy 0,28 g stewii, która reprezentuje taką samą słodycz jak cukier, to otrzymana wartość kaloryczna to 1,1 kcal. gdyby użyto tylko sukralozy, wartość kaloryczna wyniosłaby zero.
Autor: Ing. Alice Beňová
Literatura:
SCHIFFMAN, S., S. – ROTHER, K., 2013. Sucralose, A Synthetic Organochlorine Sweetener: Overview of Biological Issues. In: Journal of Toxicology and Environmental Health. Part B, Critical Reviews. 16(7): 399–451.
Barndt and Jackson, 1990. Stability of sucralose in baked goods. In: Food Technol., 44 (1990), pp. 62-66
- Roberts et al. 2000. Sucralose metabolism and pharmacokinetics in man. In: Food Chem. Toxicol., 38 (Suppl. 2), pp. S31-S41
Ibero-Baraibar et al., 2014. Different postprandial acute response in healthy subjects to three strawberry jams varying in carbohydrate and antioxidant content: a randomized, crossover trial., In: Eur. J. Nutr., 53 , pp. 201-210
Stellingwerff et al., 2013. Effects of pre-exercise sucralose ingestion on carbohydrate oxidation during exercise. In: Int. J. Sport Nutr. Exerc Metab., 23, pp. 584-592
Ma et al., 2009. Effect of the artificial sweetener, sucralose, on gastric emptying and incretin hormone release in healthy subjects. In: Am. J. Physiol. Gastrointest. Liver Physiol., 296 (2009), pp. G735-G739
Sylvetsky et al., 2016. Hormonal responses to non-nutritive sweeteners in water and diet soda. In: Nutr. Metab. (Lond.), 13 (2016), 10.1186/s12986-016-0129-371 [8pp]
Baird et al., 2000. Repeated dose study of sucralose tolerance in human subjects. In: Food Chem. Toxicol., 38 (Suppl. 2) (2000), pp. S123-S129
Magnuson, B. A., et al. 2017. Critical review of the current literature on the safety of sucralose. In: Food and Chemical Toxicology. Volume 106, Part A, August 2017, Pages 324-355
Bobrová, Z. 2008, Umělá sladidla a jejich bezpečnost. In: Edukapharm faminews 2 (2008), p. 69 - 71
http://www.bezpecnostpotravin.cz/az/termin/92137.aspx
